យកសៀវភៅធ្វើជាមិត្តដូចមានបណ្ឌិតជាទីព្រឹក្សា

Our website is currently improving. We try our best to give better information to our valued customers.
Please check our website from time to time for job announcement and other update.

---

                                ស្វែងយល់អំពីការអាន   
1. និយមន័យនៃការអាន
2. សារៈសំខាន់នៃការអាន
3. វត្ថុបំណងនៃការអាន
4. ដំណាក់កាលនៃការអាន
                                  5. វិធីអានផ្សេងៗ

1. និយមន័យនៃការអាន

    ការអានគឺការស្វែងយល់ពីអត្ថន័យដែលសរសេរដោយខ្លួនឯងនិងអ្នកដទៃរួមទាំងការស្វែង
យល់ពីអត្ថន័យតាមសញ្ញាសម្គាល់ និង និមិត្តសញ្ញាផ្សេងៗដូចជានិមិត្តសញ្ញាចរាចរឬជា សញ្ញាសម្គាល់លើផែនទីជាដើម។
    ការទទួលយកខ្លឹមសារស្វែងយល់ពីរឿងរ៉ាវឬទទួលបានការកម្សាន្តរីករាយត្រូវតា
មគោលបំណងរបស់អ្នកសរសេរគឺជាការអានដ៏ត្រឹមត្រូវនិងទទួលបានប្រយោជន៍ពិតប្រាកដ។

2. សារៈសំខាន់នៃការអាន

    ជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវតែផ្សារភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គមជាក្រុមមនុស្សដោយ
មិនអាចជៀសផុតឡើយ។ពុំមាននរណាម្នាក់រស់នៅបានដោយពុំមានសង្គមនិងរស់នៅរួម
គ្នាជាមួយអ្នកដទៃនោះទេ។ការរស់នៅរួមគ្នានេះតម្រូវឲ្យមនុស្សត្រូវចេះស្វែងយល់ពីគ្នាទៅ
វិញទៅមកមានការផ្លាស់ប្តូរចំណេះដឹងគំនិតទស្សនៈ ការជួយជ្រោម-ជ្រែងគ្នាដើម្បីឲ្យ
សង្គមមានសេចក្តីស្ងប់សុខនិងមានការអភិវឌ្ឍឲ្យរីកចម្រើនតាមលំដាប់លំដោយ។ ហេតុនេះការប្រាស្រ័យទាក់ទងមានតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងមនុស្ស
គ្រប់រូបឲ្យចុះសម្រុងគ្នា ជួបទាក់ទងជាមួយគ្នាតាមរយៈការសន្ទនា និងអានពីអត្ថន័យសេចក្តីដែលសរសេរឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។

    សម្រាប់សង្គមបច្ចុប្បន្នដែលកាន់តែរីកចម្រើនធំឡើងៗ ហើយមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័ស ជាហេតុធ្វើឲ្យការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងដោយការជួបគ្នាផ្ទាល់មាត់គឺជារឿងដែលអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន
ក្នុងកម្រិតមួយដែលមានកំណត់។ហេតុនេះ ការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងតាមរយៈការអាន គឺជាកត្តាដ៏សំខាន់ជាខ្លាំង។ ក្រៅពីនេះទៀត អ្នកអានដ៏ច្រើនត្រូវការអានដើម្បីស្វែងរកចំណេះ
ដឹង និងដើម្បីកម្សាន្តអារម្មណ៍តាមរយៈសៀវភៅផងដែរ។

    ការអានមានសារៈសំខាន់ជាខ្លាំងចំពោះជីវិតដែលជួយឲ្យទទួលចំណេះដឹងជាបន្តបន្ទាប់
ក្នុងជីវិត ជួយឲ្យទទួលបានទិន្នន័យចំណេះដឹងដើម្បីអាចយកជាដើមទុនសម្រាប់
ពិចារណានិងធ្វើការសម្រេចចិត្តឲ្យបានល្អក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថៃ្ង។

    ការអានមានភាពចាំបាច់ចំពោះការសិក្សារៀនសូត្រ ទាំងនៅក្នុងប្រព័ន្ធសិក្សានិងទាំងនៅ
ក្រៅប្រព័ន្ធសិក្សា (ទាំងក្នុងឬក្រៅសាលា)។  អ្នកដែលរៀនពូកែមានគំនិតពូកែច្រើនតែជាអ្នក
ពូកែអាន  ព្រោះការអាន ជួយឲ្យទទួលបានចំណេះដឹងនិងវិធីធ្វើឲ្យសម្រេចជោគជ័យ ហើយអាចបន្តសិក្សាទៅក្នុងកម្រិតដែលកាន់តែខ្ពស់ទៅៗ។

    ការអានបានផ្តល់សារៈប្រយោជន៍ដល់មនុស្សព្រោះវាអាចឆ្លើយតបបាននូវតម្រូវ
ការរបស់មនុស្ស ធ្វើឲ្យមនុស្សមានការចេះដឹងមានប្រាជ្ញាស្មារតីរីចម្រើនកើតមានប្រ
ឌិតញាណដែលជួយអភិវឌ្ឍដល់អាជីពការងារឲ្យរីកចម្រើននិងឋានៈជីវភាពកាន់តែល្អ
ប្រសើរ។
    ការអាន ជួយឲ្យមនុស្សដើរទាន់សភាពការណ៍ជា តិនិងអន្តរជាតិ ទទួលបានព័ត៌មាន និងចំណេះដឹងថ្មីដែលមានអំណោយផលដល់ជីវិតរស់នៅប្រចាំថៃ្ងងាយស្រួលក្នុងការដោះ
ស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗបានទាន់ពេល។
    ការអានជួយពង្រីកចិត្តគំនិតឲ្យបើកចំហទូលំទូលាយ  សម្របសម្រួលខ្លួនបានល្អក្នុងសង្គម ជួយឲ្យចេះស្វែងរកក្តីសុខបំបាត់ ក្តីទុក្ខទៅតាមវិធីដ៏ត្រឹមត្រូវវិនិច្ឆ័យមនុស្សដោយគតិ
យុត្តិធម៌ជាការប្រើពេលវេលាឲ្យមានប្រយោជន៍និងបានកម្សាន្តជក់ចិត្តជក់អារម្មណ៍ផងដែរ។

3. វត្ថុបំណងនៃការអាន

ការអានអាចបែងចែកទៅតាមវត្ថុបំណងផ្សេងៗមាន ៖
     ១-អានដើម្បីស្វែងយល់ពីចំណេះដឹង ឬទិន្នន័យផ្សេងៗ។
     ២-អានដើម្បីកម្សាន្តអារម្មណ៍។
     ៣-អានដើម្បីជាការត្រិះរិះពិចារណា ផ្តល់កម្លាំងចិត្ត លើកកម្ពស់ប្រាជ្ញាស្មារតី។

១-អានដើម្បីស្វែងយល់ពីចំណេះដឹងឬទិន្នន័យផ្សេងៗ

គឺដើម្បីចង់បានចំណេះដឹង ឬខ្លឹមសារពីការអាន ដូចជា ៖
    - អានសៀវភៅទាក់ទងនឹងចំណេះដឹងឬក្បួនតម្រាផ្សេងៗ  ឬអានឯកសារបន្ថែមសម្រាប់ សិស្ស       និស្សិត  ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមឲ្យបានស៊ីជម្រៅក្នុងមុខវិជ្ជាដែលកំពុងរៀន។
    - អានទស្សនាវដ្តី សារព័ត៌មាន និងអត្ថបទផ្សេងៗ ដើម្បីស្វែងយល់ពីទិន្នន័យផ្សេងៗ                        ដើម្បីឲ្យបានដឹងរឿងរ៉ាវថ្មីៗឬស្ថានការណ៍សេដ្ឋកិច្ច នយោបាយ...
    - អានដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពយល់ដឹងក្នុងអាជីពរបស់ខ្លួន ឬដើម្បីរៀនសូត្រពីចំណេះដឹង                ឬបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ ដែលជាប្រយោជន៍សម្រាប់អភិវឌ្ឍខ្លួនឯងនិងអាជីពឲ្យរីកចម្រើនជាលំដាប់។
    -អានសៀវភៅផ្សេងៗដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងនិងពង្រីកអ្វីដែលខ្លួនចាប់អារម្មណ៍ឲ្យកាន់តែទូលំ
      ទូលាយឡើងដូចជាផ្នែកវិជ្ជាធ្វើម្ហូបឬវិធីថែរក្សាសុខភាពជាដើម។

២-អានដើម្បីកម្សាន្តអារម្មណ៍

     បុគ្គលប្រភេទខ្លះចូលចិត្តអានដើម្បីកម្សាន្តអារម្មណ៍ជាជាងអានស្វែងរកចំណេះដឹង
 ព្រោះការកម្សាន្តអារម្មណ៍ជាអាហារផ្លូវចិត្តដែលមានភាពចាំបាច់សម្រាប់មនុស្សដូចគ្នា
ទៅនឹងចំណីអាហារនិងខ្យល់ដកដង្ហើមដូច្នោះដែរហេតុនេះគេជ្រើសរើសអានតែសៀវ
ភៅដែលផ្តល់ជាប្រយោជន៍ដល់អារម្មណ៍ឲ្យស្រស់ថ្លា មានក្តីសុខ។ប្រជាជនខ្មែរយើងបាន
ប្រើវិធីអានកំដរអារម្មណ៍អស់ពេលជាយូរមកហើយតាមរយៈរឿងព្រេងនិទាន
និងកំណាព្យជាដើម។រហូតមកដល់សម័យនេះ ក៏មានរឿងនិទាន
ប្រលោមលោករូបភាព រឿងប្រលោមលោកវែងឬខ្លី អត្ថបទកំណាព្យជាដើម។

៣-អានដើម្បីគិតត្រិះរិះពិចារណា លើកកម្លាំងចិត្ត លើកកម្ពស់ប្រាជ្ញាស្មារតី

    ជាការអានគួបផ្សំនឹងការត្រិះរិះ វិភាគ ពិចារណារកខុសត្រូវ សមហេតុផលឬមិនសម ដូចជាគំនិតផ្នែកទស្សនវិជ្ជា វប្បធម៌  សីលធម៌  សាសនា  ចិត្តវិទ្យា  និង ទស្សនៈផ្សេងៗទូទៅដែលមានបង្កប់នៅ ក្នុងសៀវភៅស្ទើរតែគ្រប់
ប្រភេទ។

    ជាការអានសិក្សាពីទស្សនៈរបស់អ្នកដទៃ ដើម្បីយកមកត្រិះរិះពិចារណាសម្រាប់ខ្លួនឯង និងសួរថាតើអាចយកមកប្រតិបត្តិក្នុងដំណើរជីវិតជាក់ស្តែងបានដែរឬយ៉ងាណា? ឬដើម្បីយកលំនាំសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗឬដើម្បីអភិវឌ្ឍបុគ្គលិកលក្ខណៈជាដើម។

    ការអានសៀវភៅច្រើនៗ នឹងជួយឲ្យអ្នកអានអាចសម្របសម្រួលខ្លួនក្នុងសង្គមបានល្អ ចេះរៀបចំឥរិយាបថបានសមរម្យ  មានគំនិតទូលំទូលាយទាន់សម័យ  អាចធ្វើការសម្រេចចិត្ត  និងដោះស្រាយបញ្ហាបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវដែលអាចរៀនសូត្របានតាមន័យសេចក្តីក្នុងសៀវភៅ ដែលមានជាគតិអប់រំឬជាឧទាហរណ៍ផ្សេងៗ។

4. ដំណាក់កាលនៃការអាន

    ការអានអាចបែងចែកជា៤កម្រិត ៖
        - ដំណាក់កាលទី១ : អាចបាន បញ្ចោញសំឡេងបានត្រឹមត្រូវ។
        - ដំណាក់កាលទី២ : អានហើយយល់ពីអត្ថន័យរបស់ពាក្យ ឃ្លា ប្រយោគ សរុបអត្ថន័យបាន។
        - ដំណាក់កាលទី៣ : អានហើយចេះគិតវិភាគពិចារណា អាចរិះគន់ប្រឆាំង                                       ឬយល់ស្របតាមគំនិតអ្នកនិពន្ធ។
        - ដំណាក់កាលទី៤ :អានហើយអាចយកទៅប្រតិបត្តិប្រើប្រាស់ឲ្យកើតជាប្រយោជន៍ផ្តល់ភា
           ពរីកចម្រើនដល់ខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសង្គម។
           
    ហេតុនេះ  អ្នកដែលចេះអានហើយគួរប្រើដំណាក់កាលទាំងបួនក្នុងការអានដើម្បី
ទាញយកប្រយោជន៍ឲ្យបានខ្ពស់បំផុត  ដោយក្រេបយកអត្ថន័យពីតួអក្សរឲ្យចេញមកជាគំនិត  ហើយបំលែងគំនិតដែលបានពីការអានយក
ទៅអនុវត្តឲ្យកើតជាប្រយោជន៍។

5. វិធីអានផ្សេងៗ

    ការអានមានច្រើនកម្រិតនិងមានវិធីផ្សេងៗទៅតាមគោលដៅរបស់អ្នកអាននិង
ទៅតាមប្រភេទអត្ថបទ។ ការអាន​ដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងសរសេរអត្ថបទ អាចប្រើវិធីផ្សេងៗដូចខាងក្រោម ៖

    ១. អានពិនិត្យមើល             
                                                                                   
    អានសេចក្តីក្នុងសៀវភៅយ៉ាងលឿនដើម្បីស្វែងយល់ពីលក្ខណៈរួមនៃអត្ថបទនិពន្ធ
សំនួននៃការប្រើភាសាគោលដៅនៃសំណេរ...ដែលជាវិធីអានដ៏មានសារៈប្រយោជន៍
ជាខ្លាំងក្នុងការជ្រើសរើសសៀវភៅអាន ដើម្បីឲ្យត្រូវនឹងវត្ថុបំណងតាមកម្រិតដែលយើង
ចង់បាន។

    ២. អានចោះៗ  ជាវិធីអាន ដើម្បីស្វែងយល់ពីខ្លឹមសារទូទៅនៃអត្ថបទ ដោយជ្រើសអានទៅលើសេចក្តីមួយចំនួនដូចជា  អានអារម្ភកថា មាតិកា ខ្លឹមសារសង្ខេប ខ្លឹមសារសរុប និងអានទៅលើខ្លឹមសារណា  ដែលយើងចង់ដឹង
ប៉ុណ្ណោះ។

    ៣. អានត្រួសៗ  ជាការអានបែបមើលមួយភ្នែក(Scanning Reading) ដោយមើលមួយត្រួសយ៉ាងលឿនទៅលើគោលដៅនៃអត្ថបទនិពន្ធ ដូចជា
ប្រយោគសំខាន់ៗ តួអក្សរដិតៗ ឬសញ្ញាផ្សេងៗ ហើយអានលម្អិតចំពោះតែអ្វី
ដែលយើងចង់ដឹង ដូចជាអានដើម្បីស្វែងរកមើលពាក្យក្នុងវចនានុក្រមឬមើលផែ
នទីដូច្នោះ។

    ៤. អានចំណុចសំខាន់  អានរឿងរ៉ាវ អត្ថបទ ដោយស្វែងយល់ឲ្យជាក់លាក់ពីចំណុចសំខាន់ ដែលជាទូទៅច្រើនតែ​អានទៅលើអត្ថបទណាដែលមិនវែងហួសពេក។ ការអានឲ្យបានលឿន
តែឲ្យច្រើនដង នឹងជួយឲ្យអាចចាប់យក​ចំណុចសំខាន់ៗដោយប្រីវិធីសង្កេតមើលពាក្យសំខាន់ៗ ប្រយោគដែលមានសារៈសំខាន់ ហើយបូកសរុបយកគំនិត
សំខាន់ៗទុកសម្រាប់ប្រើ។

    ៥. អានសរុបខ្លឹមសារ  ជាការអានដែលអាចវាយតម្លៃបានយ៉ាងច្បាស់លាស់ពីខ្លឹមសារអត្ថបទ អាចបែងចែកផ្នែកសំខាន់និងមិនសំខាន់យ៉ាងល្អ ដឹងថាអ្វីជាការពិត អ្វីគ្រាន់តែជាទស្សនៈ?
អ្វីជាគំនិតសំខាន់ អ្វីជាគំនិតបន្ទាប់បន្សំ?ការអានសរុបមានលក្ខណៈពីរយ៉ាង គឺសរុបទៅតាមទំព័រឬវគ្គ ឬមួយសរុបតាមជំពូក ឬសាច់រឿងទាំងមូលតែម្តង។
ការអានសរុបគួរតែធ្វើដោយត្រួសៗល្មមឲ្យដឹងសាច់រឿងខ្លះសិនហើយអានលម្អិតម្តងទៀត
ដើម្បីឲ្យយល់បានល្អ។ បន្ទាប់មកដាក់ជាសំណួរដល់ខ្លួនឯងអំពីអ្វីដែលបានអានមកថា តើវាទាក់ទងនឹងអ្វីខ្លះ? មានដំណើររឿងដូចម្តេច? ហើយរៀបរៀងខ្លឹមសារជាថ្មីតាមភាសារបស់ខ្លួនឡើងវិញ។

    ៦. អានវិភាគពិចារណា ការអានដើម្បីស្រាវជ្រាវធ្វើរបាយការណ៍ ជាទូទៅតែងមានការវិភាគទៅលើខ្លឹមសារអត្ថបទព្រោះអ្នកនិពន្ធអាចសរ
សេរដោយប្រើសំនួនភាសាទៅតាមបែបផ្សេងៗ អាចជាការប្រើភាសាត្រង់ៗ
សាមញ្ញ ងាយយល់  ឬមួយជាភាសាដែលបង្កប់អត្ថន័យស៊ីជម្រៅ  ដែលត
ម្រូវឲ្យប្រើការគិត ដើម្បីស្វែងយល់ពីគោលបំណងអ្នកនិពន្ធ​ឬគេអាចប្រើភាសា
ដែលជាការសម្តែងមនោសញ្ចេតនាឬអារម្មណ៍របស់អ្នកនិពន្ធ។ អ្នកអាន
ដែលមានចំណេះដឹងជ្រៅជ្រះ  ក្នុងការប្រើពាក្យពេចន៍និងសំនួនវោហារបានល្អ មានបទពិសោធនិងមានសតិក្នុងការអាន  គឺពិតជាអាច​វិភាគបានយ៉ាងត្រឹម
ត្រូវទៅលើអត្ថន័យ ដែលអ្នកនិពន្ធចង់បង្ហាញ  ហើយអាចស្វែងយល់ពីអត្ថបទ
ដែលអានបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។

    ហ្វ្រានស៊ីស បេកន ពោលថា " ការអានធ្វើឲ្យមនុស្សក្លាយជាមនុស្សពេញលក្ខណៈ "
ការអានជាប្រការសំខាន់ចំពោះមនុស្ស ព្រោះមនុស្សមិនអាចក្លាយជាមនុស្សពេញលក្ខណៈបានទេ កាលបើពុំមានការអាន ដែលជាចំណែកមួយ  នៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងផ្នែកចំណេះដឹងខាងភាសា ដែលត្រូវហ្វឹកហាត់ជាប្រចាំហើយដែលអាចហ្វឹកហាត់បានជាបន្តបន្ទាប់តាមវ័យ និងតាមកម្រិតបទពិសោធដែលពុំមានថៃ្ងបញ្ចប់។  ការអានគឺ
ជាកត្តាជួយឲ្យមនុស្សទទួលបាន
      ១-ចំណេះដឹងផ្សេងៗ
      ២-គតិបណ្ឌិត ទំនោរនៃគំនិត ឬទស្សនៈ
      ៣-ការកម្សាន្តអារម្មណ៍
ដែលមានប្រយោជន៍ធ្វើឲ្យគុណភាពជីវិត ចិត្តគំនិត និងអារម្មណ៍រីកចម្រើនកាន់តែប្រសើរឡើងជាលំដាប់។

                                                                                 

---

                        សារប្រយោជន៍ នៃការរៀន

" ជីវិតគឺការរៀន ការរៀនគឺជីវិត "

ពំនោលនេះ  បានបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់នៃការរៀន។  ជីវិតដែលនឹងមានដំណើរ​ប្រកប​
ដោយសេចក្តីសុខ  និងសម្រេចបានជោគជ័យត្រូវអាស្រ័យដោយ ការរៀន។  ការរៀន គឺជាផ្នែកមួយនៃជីវិតដែលមិនអាចគេចវេះជៀសវាង។ បើពុំមានការរៀនទេ ជីវិតនឹងត្រូវគាំងស្ងៀមដូចគេចុចជីពចរ មិនអាចដើរឆ្ពោះទៅរកក្តីរុងរឿងបានឡើយ។

    សេចក្តីសុខនិងជោគជ័យរបស់មនុស្សត្រូវចាប់ចេញដំណើរឡើងពីការ
មើលឃើញតម្លៃនៃការរៀនសូត្រនោះឯង។ការរៀន  មានសារៈសំខាន់ចំពោះបុគ្គលម្នាក់ៗផង ហើយក៏មានសារៈសំខាន់ដល់លោកយើងព្រមទាំងមនុស្សជាតិលើលោកផងដែរ។  បើមនុស្សភាគច្រើននៅលើលោកសុទ្ធតែជាអ្នកដែលមិនបានរៀន  ការអភិវឌ្ឍអ្វីៗផងទាំងពួង
លើលោក ពិតជាកើតឡើងដោយពិបាកបំផុត  ឬស្ទើរតែមិនអាចដើរទៅមុខបាន (ឬដើរថយក្រោយ?) រហូតដល់គេអាចនិយាយថា "លោកវិលទៅមុខដោយការរៀន" បើពុំមានការរៀនទេ "លោកប្រៀបដូចជានៅគាំង"។ ពេលនោះលោកនឹងត្រូវធ្លាក់ដុនដាប ហើយអាចនឹងឈានទៅដល់ទីអវសាននៃពិភពលោក និងបណ្តាមនុស្សជាតិរួមជា
មួយផងដែរ។

    » ការរៀន ជាកត្តាចាំបាច់ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន
បច្ចុប្បន្ននេះ  យើងរស់នៅលើលោកនៃបណ្តាញព័ត៌មាន ដែលអាចនិយាយថា ពុំមានជីវិតណាមួយនៅលើ​លោក​អាច​ជៀសគេចផុតពីការប៉ះពាល់អំពីចរន្តបត់
បែនដែលកើតមានលើលោកបានឡើយ។  ហេតុនេះ បើបុគ្គលណាអាចសម្របសម្រួលឲ្យស៊ីសង្វាក់ ឬបត់ឲ្យទាន់តាមរបត់ផ្លាស់ប្តូររបស់លោកយើងបានល្អ អ្នកនោះនឹងអាចសម្រេចជោគជ័យ ទទួលបាននូវសេចក្តីសុខ ហើយអាចរំដោះខ្លួនគេចផុតពីវិបត្តិផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អបំផុត។

    យើងអាចនិយាយថា  លោកវិលទៅមុខក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿនគ្រប់វិនាទី។  គ្រប់ជីវិតនៅលើលោក ត្រូវព្យាយាមរត់ឲ្យទាន់ការធ្វើចលនារបស់លោក  បើមិនដូច្នោះទេអ្នកនឹងដើរពុំទាន់គេ 
ហើយត្រូវឈឺចាប់នឹងក្តីបរាជ័យដែលកើតមានចំពោះខ្លួនឯង។ សារៈសំខាន់  ឬការចាំបាច់នៃការរៀនអាចពិចារណាទៅតាមផ្លូវផ្សេងៗជាច្រើនដូចខាង
ក្រោមនេះ ៖

    - ការរៀន ធ្វើឲ្យ "ដើរទាន់ព្រឹត្តិការណ៍លោក"
"ការដើរឲ្យទាន់ព្រឹត្តិការណ៍លោក"  ក្នុងទីនេះ ពុំមែនមានន័យថា មនុស្សគ្រប់គ្នាទាំងអស់នៅលើលោក ត្រូវខំដើរឲ្យទាន់ ឬតម្រូវខ្លួនឲ្យស្របតាមរបត់របស់ពិភពលោកចំពោះគ្រប់ៗរឿង ពុំមែនជាការខំព្យាយាមរត់ទៅតាមសម័យម៉ូដ ឬរត់ទៅតាមឥទ្ធិពលផ្សេងៗ ទាំងគ្មានសតិសម្បជញ្ញៈនោះទេ  ហើយវាក៏មិនមែនជាការអន្ទះសាខំស្វះស្វែងតាមឲ្យទាន់ការត្រេក
ត្រអាលទៅលើសម្ភារៈនោះដែរ។  តែអ្វីៗ ត្រូវតែឆ្លងកាត់ការត្រិះរិះពិចារណាយ៉ាង  ល្អិតល្អន់
ផងថា  តើសម្ភារៈទាំងនោះវាមានការចាំបាច់ពិតប្រាកដដែរឬទេ?  តើវាស័ក្តិសមនឹងតម្លៃដែលយើងត្រូវចាយវាយ
ដែរឬទេ?

    "ការដើរឲ្យទាន់ព្រឹត្តិការណ៍លោក"  ក្នុងទីនេះមានន័យថា យើងត្រូវបត់បែនឲ្យទាន់ព្រឹត្តិការណ៍លោកក្នុងការតាម
ដាន សិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីការរីកចម្រើនផ្នែក បច្ចេកវិទ្យា សុខាភិបាល ការអប់រំ វប្បធម៌
សេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងផ្នែកនយោបាយ ជាដើម។

    - ការរៀន ធ្វើឲ្យ "បត់បែនទាន់សភាពការណ៍"
ពេលដែលអ្នកគ្រប់គ្រងមុខជំនួញ  "បើកទ្វារ"  យកចិត្តទុកដាក់អំពីបណ្តាញ  អ៊ិនធើណេត  គេនឹងបានសិក្សាពីចំណេះដឹងឬព័ត៌មានផ្សេងៗ រហូតដល់ស្វែងយល់បានថា មនុស្សទូ
ទាំងពិភពលោក តែងនិយមប្រើអ៊ិនធើណេតយ៉ាងសុសសាយទូលំទូលាយ  មានមនុស្ស
ប្រើដល់ទៅ  រាប់រយលាននាក់  និងកំពុងតែមានចំនួនច្រើនឡើងជា
លំដាប់។ ប្រសិនបើ  គេយកទំនិញឬសេវារបស់ខ្លួនមកផ្សព្វផ្សាយតាមអ៊ិនធើណេត ទំនិញ ឬសេវាទាំងនោះមិនត្រឹមតែមានគេទទួលស្គាល់ក្នុងប្រទេសប៉ុណ្ណោះទេ  តែវានឹងត្រូវបានគេដឹងនៅទូទាំងពិភពលោកទៀតផង។ បើយើងគិតពីតម្លៃនៃការឃោសនា  ការផ្សព្វផ្សាយតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធើណេត  មានតម្លៃថោកជាងតម្លៃឃោសនាតាម
ប្រព័ន្ធផ្សេងៗដទៃទៀត។  ការយល់ដឹងក្នុងរឿងនេះ  ធ្វើឲ្យអ្នកជំនួញនោះ  សម្រេចចិត្តទិញទំព័រឃោសនាតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធើណេតហើយទីបំផុត គេក៏អាចទទួលកម្រៃ
តបស្នងយ៉ាងខ្ពស់បំផុតដោយសារតែការ រៀនយល់ដឹង
របស់ខ្លួននេះឯង។

    អ្វីទាំងនេះ ប្រសិនបើគេមិនបានស្វះស្វែងរៀនយល់ដឹង តែបែរជាគិតថា បច្ចេកវិទ្យាសម័យថ្មីវាមានភាពលំបាកស្មុគស្មាញ  មិនងាយនឹងរៀនឲ្យបានជ្រៅជ្រះ ឬគិតថា ចាំមើលឲ្យអ្នកដទៃគេសាកល្បងមុនសិន  ខ្លួនឯងចាំធ្វើក្រោយគេចុះ ពេលនោះយើងប្រាកដជានឹងដើរទីផ្សារក្រោយគេ  យឺតជាងគេ ហើយអាចពុំមានឱកាសប្រកួតនឹងគេទៀតផង។

    ហេតុនេះ  ការមិនព្រមរៀន  អាចធ្វើឲ្យយើងបត់បែនមិនទាន់ពេល  ឯការស្វះស្វែងរៀន ធ្វើឲ្យយើងបោះជំហានបានមុនគេ។សូមអ្នកកុំភ្លេចថាបើអ្នកប្រញាប់រូតរះទិញសំបុត្រឡាន
ឲ្យបានមុនគេ  អ្នកមានសិទ្ធិនឹងជ្រើសរើសបានកៅអីល្អៗជាងគេ។

                                " គំនិតប្រាជា្ញនិងបណ្តុំព័ត៌មាន គឺជាអាវុធ
                                                                កម្លាំងទឹកលុយនិងកម្លាំងមនុស្សតែម្យ៉ាង
                                                                                មិនមែនសុទ្ធតែនាំឲ្យសម្រេចជោគជ័យនោះទេ "

---

            ភាពល្វីងជូរចត់នៃការ ចេះមិនដល់ ឬ ចេះស្ទើរ

ការរៀនជាគន្លឹះដ៏សំខាន់ក្នុងការស្វែងរកជោគជ័យ ហើយផ្ទុយទៅវិញ "ការចេះមិនដល់" គឺ​ជា​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ភាពដុន​ដាប​និង​ក្តី​វិបត្តិ​ផ្សេងៗ។ បទពិសោធន៍របស់ ក្រុមហ៊ុនធំៗ ឬអ្នកដឹកនាំមួយចំនួន បានទុកជាឧទាហរណ៍សម្រាប់​ដាស់តឿនឲ្យយើងបានឃើញ
ផលល្អនិងផលអាក្រក់ដោយឡែកៗពីគ្នាអំពីរឿងទាំងនេះ។
“    " យើងគួរស្វែងយល់ពីកំហុសឆ្គងនិងការថ្លោះធ្លោយពីអតីតដើម្បីកែលម្អ ស្ថាបនាខ្លួនឲ្យបានរីកចម្រើន

    - ក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង  (Decka Recording)
    លោកអ្នកមួយចំនួនអាចនឹងធ្លាប់ស្គាល់វង់តន្ត្រី "ដឺប៊ីថឹល" បានយ៉ាងច្បាស់ ព្រោះពួកគេ
(The Bettles) គឺជាក្រុមភ្លេងមួយ ក្នុងបណ្តាក្រុមភ្លេងដែលទទួលជោគជ័យខ្ពស់បំផុត  ជារៀងរហូតតមក។  ពួកគេបានសាងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយថ្មីដល់មុខមាត់វង់តន្ត្រីលោកនិងជាប់
ជាប្រវត្តិមួយដែលត្រូវចោទជាសំណួរអស់រយៈពេលដ៏យូរអង្វែង។ កាសែត និងថាសចម្រៀង
របស់ពួកគេ ត្រូវគេប៉ាន់ប្រមើលមើលថា លក់បានរាប់រយលានដុំ ចាប់តាំងពីអតីតកាល
មកទល់បច្ចុប្បន្ន។ ផលប្រយោជន៍ដ៏មហាសាលនេះ បានធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ក្រុមហ៊ុន
អ៊ី អឹម អាយ(EMI) អស់រយៈកាលដ៏យូរអង្វែង ទន្ទឹមនឹងក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង ជាក្រុមហ៊ុនដែលពួក ប៊ីថឹល បានទៅសម្តែងឲ្យគេមើលនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៦២  ប៉ុន្តែលោក ឌិក រ៉ូស ជានាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុននោះបែរជាមើលមិនឃើញពីគុណសម្បត្តិរបស់យុវតន្ត្រីករ
សក់វែងទាំងបួននាក់នេះទាល់តែសោះ។ គេនិយាយទៅកាន់លោក ប្រៃអាន់ -
អែហ្វស្តាញន៍ ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមភ្លេង ដឺប៊ីថឹល ថា " ក្រុមភ្លេងដែលកាន់តែហ្គីតាបែបនេះ វាហួស
សម័យទៅហើយ "។

    ទោះបីជា អែហ្វស្តាញន៍ ខំអង្វរករឲ្យក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង ពិចារណាសាជាថ្មីម្តងទៀត ព្រមទាំងសន្យាថា ពួកគេនឹងទិញថាសចម្រៀងរបស់ ដឺប៊ីថឹល ក្នុងមួយឈុត ៣០០០ដុំ គ្រប់ឈុតទាំងអស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង នៅតែមិនខ្វល់អើពើអ្វីទាំងអស់។ នៅទីបំផុត អែហ្វស្តាញន៍ បានទៅទាក់ទង
ជាមួយក្រុមហ៊ុន អ៊ី អឹម អាយ ហើយបានព្រមព្រៀងចុះកិច្ចសន្យាសហការថតបទភ្លេងជាមួយគ្នា
ប្រកបដោយជោគជ័យ។ លទ្ធផលដែលកើតឡើងគឺ ក្រុមហ៊ុន អ៊ី អឹម អាយ  បានទទួលផលកម្រៃមានតម្លៃរហូតដល់រាប់ពាន់លានដុល្លារ ហើយនៅឈរយ៉ាងរឹងប៉ឹងរហូត
មកដល់សព្វថ្ងៃ។ ចំណែកក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង ឯណោះវិញ
ពុំមានអ្នកណាគេស្គាល់ទៀតឡើយក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ។ នេះគឺជារឿងដ៏គួរឲ្យសោកស្តាយ ប្រសិនបើអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន ដិកខា រីខរឌិង ខិតខំរៀនស្វែងយល់ និងចេះប្រមើលមើលអំពីចរន្តនិយមខាងតូរ្យតន្ត្រីឲ្យបានត្រឹមត្រូវ គេមុខជាមិនធ្លាក់ចូលក្នុងគន្លងនៃផ្លូវខុសថ្លោះធ្លោយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបែបនេះឡើយ។

---

            ការមិនបានរៀន ជា​ចំណុច​ចាប់​ផ្តើម​នៃ ក្តីលិចលង់

    បុគ្គលដែលនៅស្ងៀម នឹងត្រូវគេបំភ្លេច បុគ្គលដែលមិនរុលទៅមុខ នឹងត្រូវនៅពីក្រោយបុគ្គលដែលនៅត្រេតត្រត នឹងត្រូវគេដើរចោល តាមគេមិនទាន់ អ្នកដែលមិនរីកដុះដាល នឹងត្រូវស្វិតក្រៀមស្រពោន អ្នកដែលដកថយ គឺជាអ្នកចាញ់  សភាវៈដែលមិនកម្រើក គឺជាចំណុចចាប់ផ្តើមនៃក្តីលិចលង់។

    នេះគឺសច្ចធម៌របស់មនុស្សជាតិ ដែលគេបានពិសោធរួចមកហើយនៅទូទាំងសកលលោក ដូច​គ្នា​នឹង​ច្បាប់​ទី​ពីរ​របស់ "ទែរម៉ូឌីណាមិច" ដែលបានចែងថា  វត្ថុទាំងឡាយដែលត្រូវគេទុកចោល ដោយពុំបានថែរក្សា ពុំបានពង្រីកស្ថាបនា ពុំបានយកទៅប្រើប្រាស់ ឲ្យស័ក្តិសមទៅតាមស្ថានភាពរបស់វាទេ វត្ថុនោះនឹងត្រូវចុះទ្រុឌទ្រោមនៅទីបំផុត។ ភាពខុសគ្នា វានៅត្រង់ថា ច្បាប់របស់ទែរម៉ូឌីណាមិច  គឺជាអ្វីដែលគេអាចពិសោធឲ្យឃើញជាក់ស្តែង
បានច្បាស់លាស់ហើយរហ័សទៀតផងដូចជា ដុំសាច់ដែលគេដាក់ចោល វានឹងស្អុយខូចក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី រថយន្តដែលគេចតទុកចោលយូរបន្តិច  ម៉ាស៊ីនរបស់វានឹងចាប់ផ្តើមដើរមិនសូវស្រួល ផ្ទះដែលពុំមានមនុស្សនៅតែប៉ុន្មាន
ខែ វានឹងទៅជាស្តុក ស្រមេកស្រមក ទ្រុឌទ្រោមដ៏មិនគួរឲ្យជឿ។

                            "ការមិនបានរៀន នាំមនុស្សឲ្យឈានទៅរកក្តីវិបត្តិ"

    កាលបើពិចារណាទៅលើបុគ្គលម្នាក់ៗ ស្ថាប័ន អង្គភាព ឬសង្គមដែលពុំដើរទៅមុខ ពុំមានការអភិវឌ្ឍអ្វីលទ្ធផលនៃការចុះអន់ថយទ្រុឌទ្រោមអាចឲ្យយើងសង្កេតឃើញយ៉ាងយឺតៗ និងពុំសូវច្បាស់ប៉ុន្មានទេក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីដំបូងៗរហូតដល់យើងមិនអាចទាំងដឹងថា  តើវានឹងមានអ្វីកើតឡើងនោះឡើយ។  តែបើ  ពេលវេលាកន្លងទៅកាន់តែយូរ 
លទ្ធផលនឹងបង្ហាញឲ្យឃើញកាន់តែច្បាស់  ហើយកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាលំដាប់ផងដែរ និងរហូតដល់ពេលខ្លះ វាក្លាយទៅជា "ហួសពេល កែលែងឡើង" ចំពោះអ្វីៗដែលបានបាត់បង់ទៅនោះទៀតផង។

                            " នៅលើលោកបច្ចុប្បន្ន ពុំមានអ្នកណាអាចឈរយ៉ាងរឹងប៉ឹង
                                                   ឬសម្រេចជោគជ័យបានឡើយ ប្រសិនបើគេមិនបានរៀន "


គន្ថិទេស

1.​ សៀវភៅ << រៀនឲ្យចេះ ប្រើចំណេះ ឲ្យមានប្រយោជន៍ >> ប្រែសម្រួល និង រៀបរៀង ដោយ​ លោក
    គឹម ចាន់ណា
2.​ គេហទំព័រ http://www.mindbooks.com.kh/

---

សូមេត្តា​អធ្យាស្រ័យផងចំពោះរាល់កំហុសដែលកើតមានដោយអចេតនា សូមអរគុណ!!!